Firma Heidelberg dysponuje zespołem zwilżającym ALKOLOR (rys. 17). Do tego zespołu stosowane jest 10 - 12 % wodny roztwór alkoholu plus dodatki. Zespół ten ma własny napęd od silnika prądu stałego z uwzględnieniem prędkości maszyny. Posiada on także ostatnio bardzo rozpowszechniony walec pośredni łączący zespół farbowy z zespołem zwilżającym. Powierzchnia cylindra rozcierającego jest szorstka. W punkcie styku duktora 1 z cylindrem dozującym 2 formuje się bardzo cienka warstwa zwilżająca, a jeszcze cieńsza warstwa - między cylindrem dozującym a walcem nadającym 3. Cylinder rozcierający 4 oraz walec nadający 3 mają prędkości obwodowe cylindra formowego, które są większe od prędkości obwodowej cylindra dozującego 2. Dzięki temu walec 3 pobiera mniejszą ilość płynu zwilżającego od cylindra 2. Cylinder 2 jest chromowany oraz matowy, co pozwala na lepsze wyrównanie warstwy. Walec nadający 3 jest połączony walcem pośrednim 5 z walcem farbowym nadającym 6. Walec 3 pobiera więc zarówno farbę jak i wodę, co zapewnia szybki stan ustalenia ich na formie. Jeżeli chcemy, aby w pewnej strefie dostarczono mniej płynu zwilżającego to stosujemy nadmuch powietrza na jeden z walców pośrednich.


Na rysunku 18 widać trzy położenia zespołu zwilżającego:

a. Zespól farbowy i zwilżający są odstawione os siebie i od cylindra
formowego (w tym położeniu cylinder dozujący 2 jest odstawiony od
walca nadającego 3; jest to położenie całkowitego odstawienia lub
mycie)

b. Walce nadające farbę są odstawione, walec 3 pobiera płyn i nanosi go
na formę

c. Położenie walców podczas druku, to znaczy wszystkie nadające są
przystawione do formy.

Sterowanie położeniami odbywa się z pulpitu centralnego maszyny.
Możliwe jest także takie ustawienie wałka nadającego 3, że będzie się on obracał z nieco mniejszą prędkością obwodową niż cylinder formowy. Pozwala to na wyłapanie i usunięcie różnych nieczystości z formy drukowej (np. kawałków papieru).